🔹راهی کمتر شناخته شده برای مقابله با بحران آب🔹
🔺برای اینکه تصویری کلی از میزان مصرف آب سالانه‌تان داشته باشید، خانه‌ی سه طبقه‌ی بزرگ و زیبایی را تصور کنید، با سه اتاق جادار در هر طبقه. این خانه 10 متر بلندا و 10 متر پهنا دارد. خانه‌ای بزرگ و اشرافی و مناسب برای یک خانواده. بسیار خوب، این خانه را تا آخرین اتاق و راهرو پر از آب کنید تا پنجره‌ها تحت فشار آب قرار بگیرند و همه‌ی اشیاء خبر از آن بدهند که خانه درحال ترکیدن است-این همان مقدار آبی است که شما سالانه مصرف می‌کنید. به‌طور کلی این مقدار آب صرف چهارمقوله می‌شود:
1⃣ تنها حجم کمی از این آب را می‌نوشیم. آب مورد نیاز برای رفع تشنگی فقط به اندازه‌ی یک کمد بزرگ در این خانه است. حتی اگر فرد بسیار آب بنوشد.
2⃣ زمان‌های دیگری که آشکارا، آگاهانه و مستقیم به مصرف آب می‌پردازیم -حمام، آشپزی، شست‌وشوی ظرف و لباس، دستشویی رفتن- تنها کمی بیشتر از زمانی که برای رفع تشنگی، آب می‌نوشیم، آب مصرف می‌کنیم. شاید به اندازه‌ی یک اتاق پر از آب.
3⃣ غیر از مواد غذایی برای تمام چیزهای دیگری که می‌خریم، حدود یک اتاقِ دیگر آب مصرف می‌شود.
4⃣ بقیه‌ی آب مصرفی، به‌شکلی باورنکردنی، صرف مواد غذایی می‌شوند. هرچه بگویم باز هم کم است. بیشترین آبی که مصرف می‌کنید، صرف خوراکتان می‌شود.
گذاشتن آجر داخل سیفون برای صرفه‌جویی در مصرف آب را فراموش کنید:
کنار گذاشتن گوشت از رژیم غذایی‌تان بخش اعظم دفعات سیفون کشیدن شما را جبران خواهد کرد. خوشبختانه، در آمریکا و اروپا، مشاغل تاحدی از نظر میزان مصرف آب بهینه‌اند، مثلا حقوق سالانه در بخش خدمات -در این مشاغل آبِ چندانی مصرف نمی‌شود- بین 30 تا 150هزار دلار است، و این درآمدی بسیار مناسب برای وارد کردن مواد غذاییِ آب‌بَر از دیگر نقاط جهان است. بنابراین بهتر است بدانید که این تصادفی نیست که ما در جهان توسعه‌یافته می‌توانیم با مصرف کم‌ترین مقادیر آب چنین درآمدهایی داشته باشیم؛ دلیلش این است که ما مشغول وارد کردن آب پنهان هستیم. حتی می‌توان از این مسئله برای معرفی کردن کشورهای صنعتیِ ثروتمند بهره گرفت: طبق این تعریف، یک کشور صنعتی ثروتمند، کشوری است که درآمدهای مالی خود را به‌ازای مصرف هر لیتر مکعب آب به حداکثر رسانده است.
...
🔺80 درصد از تمام مصرف آب ما، صرف تولید مواد غذایی می‌شود. بنابراین، هیچ چیزی به اندازه‌ی عادات غذایی ما اهمیت ندارد. ما می‌توانیم تقریبا همه‌ی آن آبِ اضافی که برای برآوردن نیازهای اوج جمعیت در سال 2050 پیش‌بینی شده را فراهم کنیم. چطور؟ با گیاهخوار شدن. این همه‌ی کاری است که لازم است. ما با چهاردهه میانه‌روی، می‌توانیم مشکل معضل آبی آینده را حل کنیم.
...
🔺زمان آن رسیده که این معیار را به شکلی جدی و عملی پیاده کنیم. انجام این کار، به ما در مدیریت سیاست‌های غذایی جهانی و همینطور سیاست‌های شخصی‌مان کمک می‌کند. اگر ما رویکرد خود به تغذیه و مواد غذایی را تغییر دهیم می‌توانیم به‌جای تهدیدگر، تبدیل به یک حامیِ امنیتِ آب جهان شویم و این مستلزم فداکاری است. پس باید، کمربندهایمان را سفت‌تر ببندیم و نه فقط به شکل استعاری (چرا که در این مسیر، واقعا هم قدری لاغرتر می‌شویم) و یک حرکت واقعی انجام دهیم. این تغییر در رژیم غذایی و متعاقبش قدری لاغرتر شدن، برای امنیت منابع آب نیز بسیار خوب خواهد بود.
منبع:
آب پنهان: نگاهی متفاوت به گران‌بهاترین دارایی زمین - نوشته‌ی تونی اَلِن - ترجمه‌ی آرش حسینیان