گیاه خواری و توان بدنی در ورزش
پرفسور ایروینگ فیشر در دانشگاه ییل برای مقایسه قدرت و استقامت گوشتخواران در مقایسه با گیاهخواران یک سری آزمایش طراحی نمود.
او افرادی را از سه گروه:
ورزشکاران گوشتخوار،
ورزشکاران گیاهخوار
و گیاهخواران غیر ورزشکار، انتخاب کرد.
در این آزمایش که پروفسور فیشر، نتیجه مطالعات خود را در نشریه پزشکی ییل در قالب یک گزارش پژوهشی ارائه نمود، گروه گوشتخواران ورزشکار در مقایسه با گیاهخواران ورزشکار،
از میزان مقاومت و استقامت بسیار پایین تری برخوردار بودند.
آنها حتی از گیاهخواران غیرورزشکار هم رتبه کمتری بدست آوردند.
در مجموع، میانگین امتیازات گیاهخواران، بیش از 2 برابر گوشتخواران بود.
با توجه به اینکه نیمی از گیاهخواران ورزشکار نبودند و گوشتخواران همه ورزشکار بودند،
پس از بررسی و تحلیل تمام عواملی که باید در نتیجه‌گیری های نهایی در نظر گرفته می‌شدند،
پروفسور فیشر به این نتیجه رسید که تفاوت در میزان استقامت و پایداری جسمانی،
بین گوشتخواران و گیاهخواران،
به‌طور کامل به دلیل تفاوت در رژیم غذایی آنهاست.
این شواهد و مستندات بخوبی نشان داد، رژیم غذایی بدون گوشت منجر به پایداری و استقامت جسمانی بیشتری می‌گردد.
به نظر می رسد که یافته‌های او، این باور عمومی که مصرف گوشت منجر به افزایش توان بدنی می‌شود را بی اعتبار می نماید.
در هر زمان و در هر مکان که چنین آزمایشهایی صورت گرفته، نتیجه مشابه همین بوده، حتی یک آزمایش دیده نشده که نتیجه معکوس بدهد.
(ص 99 و 101 از کتاب "زمین، زمان، انسان" مزدافر مومنی)