ویتامینی است که نه توسط حیوانات یا گیاهان بلکه توسط باکتری ها ساخته شده و سپس در چرخه طبیعی غذا به بدن حیوانات از جمله انسان منتقل می شود. باکتری های سازنده ویتامین ب12 در طول دستگاه گوارش انسان از دهان تا مقعد قرار دارند. وجود این باکترها عامل مهمی در فراهم آوردن نیاز بدن به ویتامین ب12 است. به همین دلیل کمبود این ویتامین در گیاهخواران کامل یا ویگن بسیار به ندرت دیده می شود. ویتامین ب12 در بدن انسان به طور عمده در کبد ذخیره می شرد. گفته می شود در کبد ذخیره ای برای حدود هفت سال نیاز بدن به این ویتامین وجود دارد. علاوه بر این، سیستم دقیق و کارآیی برای جذب دوباره ب12 ترشح شده از کبد توسط صفرا وجود دارد به طوری که این سیستم قادر است تقریبا به طور کامل این ویتامین را توسط قسمت انتهایی روده کوچک یعنی ایلیوم بازیابی و جذب دوباره کند. همه این عوامل به علاوه میزان اندک مورد نیاز روزمره بدن به این ویتامین باعث می شود کمبود ویتامین ب12 به ندرت دیده شرد. هرچند باید اضافه کرداگر چه در تئوری می توان نتیجه گرفت که کمبود این ویتامین باید در گیاهخواران دیده شود ولی در واقعیت کمبود این ویتامین در افراد غیر گیاهخوار بیشتر دیده شده است. دلیل این مساله چند لایه است. محیط غیر صبیعی روده انسان و حیوانات به دلیل اضافه کردن آنتی بیوتیک های مختلف به غذای دام ها که به طور غیر مستقیم وارد بدن انسان نیز می شود، مصرف همه گیر داروهای مختلف از جمله آنتی اسیدها، شیفتگی روزافزون به استرلیزه کردن و از بین بردن باکتری ها و بالاخره طریقه فوق العاده ناسالم تهیه و عرضه مواد حیوانی از جمله این عوامل هستند. گیاهخواران به طور عموم به دلیل عدم مصرف مواد حیوانی کمتر از گوشتخواران یا همه چیز خواران دچار اختلالات هضمی/جذبی، ترشی معده و تغییرات محیط داخلی دستگاه گوارش بوده و کمتر در معرض خطرات سلامتی ناشی از مصرف هورمون ها، آنتی بیوتیک ها و سایر آلودگی های موجود در مواد حیوانی قرار دارند. مصرف مواد گیاهی که به روش ارگانیک تهیه شده باشند محیط داخلی سالم را برای رشد باکتری های مفید سازنده ویتامین ب12 در بدن گیاهخواران فراهم می سازد