ﻭﮔﺎﻧﯿﺴﻢ ﻭ " ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﯾﻂ !"
ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ ﻓﺮﺩ ﻭﮔﺎﻧﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭ
ﺩﻭﺑﺎﺭﮤ ﺟﻤﻠﮥ ﻣﻌﺮﻭﻑ " ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺗﻮﯼ ﻫﺮ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺪﻩ " ﯾﺎ ﺟﻤﻠﮥ
ﻣﻌﺮﻭﻓﺘﺮ " ﺷﻤﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﯾﺪ " ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ
ﮔﯿﺎﻫﺨﻮﺍﺭﯼ ﻧﺼﯿﺒﺶ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﮑﺘﮥ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ ﺑﺪﻭﻥ
ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﮐﺪﺍﻡ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ، ﻋﻘﻼﻧﯿﺘﺮ ﻭ
ﺍﺧﻼﻗﯿﺘﺮ ﺍﺳﺖ !
ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭ ﻣﺼﺮﻑ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻟﺒﻨﯿﺎﺕ :
ﺍﻭﻻً ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ " ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﯾﻂ " ﺩﺭ " ﻫﺮ ﻣﻮﺭﺩﯼ " ﮐﺎﻣﻼً ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ، ﺷﻤﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﻭ
ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ " ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ " ﻭ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ 22 ﺳﺎﻋﺖ
ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ " ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ " ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ
ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺝ ﮔﯿﺮﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯿﺪ " ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ ﺑﺎﺝ ﮔﯿﺮﯼ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻦ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ
ﺗﺎ ﭼﻬﺎﺭﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺝ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﺗﺎ ﺁﺩﻡ ﻣﺘﻌﺎﺩﻟﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ ." ﺍﮔﺮ ﻫﻢ
ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺝ
ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ... ﯾﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯿﺪ " ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ ﺁﺩﻣﮑﺸﯽ
ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﻫﯿﭻ ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﮑﺸﯿﺪ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ
ﺍﯾﺪ " ﯾﺎ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯿﺪ " ﭼﺮﺍ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺯﺩﯾﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ
ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺁﺩﻡ ﻣﺘﻌﺎﺩﻟﯽ
ﺑﺎﺷﯿﺪ؟ " ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﯾﮕﺮ، ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺟﻨﺲ ﻣﯿﻔﺮﻭﺷﺪ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯿﺪ " ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﻪ ﭘﻮﻝ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯼ،
ﺟﻨﺲ ﻣﯿﻔﺮﻭﺷﯽ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ؟ " ﯾﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ
ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﭘﺸﺖ ﭼﺮﺍﻍ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ، ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯿﺪ " ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ
ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ ..." ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﯾﮕﺮ، ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﮐﻪ
ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﻣﺪﻧﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺻﻮﻻً
ﺻﺤﺒﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﯾﺎ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺩﻭﻣﺎً ﻟﻄﻔﺎً ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﮔﯿﺎﻫﺨﻮﺍﺭﯼ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﻭ
ﺩﻗﯿﻘﺎً ﺍﻓﺮﺍﻁ ﯾﺎ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﭼﻪ ﻣﻮﺭﺩﯼ ﻣﺪّ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ؟
ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺳﻠﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺩﺭﮎ ﻭ ﺁﻧﺎﻟﯿﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ، ﺗﻨﻬﺎ
ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﭘﺮﻭﺳﻪ ﻫﺎﯼ
ﺁﻥ ﮐﻨﺪ، ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﯼ ﺳﻪ ﺍﺻﻞ ﺛﺎﺑﺖ ﺩﺍﺭﺩ : " ﺑﺮﺩﻩ
ﺩﺍﺭﯼ "، " ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ " ﻭ " ﮐﺸﺘﺎﺭ ." ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺗﻮﺟﯿﻬﯽ ﻭﺟﻮﺩ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺜﻼً ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﺴﯽ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ
ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﺪ ﯾﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﯾﺎ ﺭﻓﻊ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ
ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ
ﺳﺮ ﺳﻮﺯﻥ "ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﯼ " ﯾﺎ " ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ " ﺭﺍ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﻨﺪ، ﭼﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ
ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺣﯿﻮﺍﻥ .
ﺍﮔﺮ ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮﮊﯼ ﺑﺪﻥ ﻣﺎ ﻃﻮﺭﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻘﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ
ﯾﺎ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮔﯿﺎﻫﯽ ﮐﺎﻓﯽ
ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻋﻤﻞ ﮐﺸﺘﻦ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ "ﻏﯿﺮ ﺍﺧﻼﻗﯽ " ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺯ
ﻫﻢ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺩﮔﯽ ﺑﮑﺸﺎﻧﯿﻢ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ .
ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﯾﮕﺮ، ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﯼ ﮔﺰﯾﻨﮥ
ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺑﺪﻥ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻬﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺷﮑﺎﺭ
ﮔﺰﯾﻨﮥ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮﯼ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯿﺸﺪ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻻﺍﻗﻞ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺍﺯ
ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻃﺒﯿﻌﯿﺸﺎﻥ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻧﻤﯿﺸﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺟﺰﺋﯽ ﺍﺯ ﭼﺮﺧﮥ
ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺷﮑﺎﺭ ﻣﯿﺸﺪﯾﻢ ... ﻭﻟﯽ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﻧﻪ ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮﮊﯼ ﺑﺸﺮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ
ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮔﯿﺎﻫﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ،
ﺳﻮﺍﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺧﻮﺍﺭ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﻧﮕﺮﺍﻥ " ﺗﻌﺎﺩﻝ " ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ
ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ :
" ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺎ ﻗﻄﻌﯿﺖ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ : ﯾﮏ ﺗﻐﺬﯾﮥ ﻭﮔﺎﻥ (ﮐﺎﻣﻼً
ﮔﯿﺎﻫﯽ ) ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺟﺴﻤﯽ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻨﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ
ﭘﻮﺷﺶ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻐﺬﯾﮥ ﻭﮔﺎﻥ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﻋﻤﺮﯼ ﻃﻮﻻﻧﯿﺘﺮ ﻭ
ﺳﺎﻟﻤﺘﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﭘﺮﻣﺎﺭﮐﺖ ﯾﺎ
ﺑﻘﺎﻟﯽ ﯾﺎ ﻣﯿﻮﻩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺳﺮ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺒﺪﯼ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻫﺎﯼ ﮔﯿﺎﻫﯽ
ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺒﻮﺑﺎﺕ، ﺳﺒﺰﯾﺠﺎﺕ، ﻣﯿﻮﻩ ﺟﺎﺕ، ﺁﺟﯿﻠﻬﺎ، ﺭﻭﻏﻨﻬﺎ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺑﺪﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ، ﺩﺭ
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭﮔﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﺁﯾﺎ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﺩﮔﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ
ﺍﺭﺿﺎ ﻫﻮﺱ ﻭ ﺫﺍﺋﻘﻪ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﻭ ﺁﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﻮﻥ
ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﻧﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ، ﺷﺎﻧﺲ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﻪ
ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﺁﺳﯿﺐ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺑﺰﻧﺪ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ " ﺩﺭﺳﺖ
ﺑﻮﺩﻥ " ؟ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ " ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧﻮﺩ " ؟ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ " ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ
ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﯼ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ " ؟ ﺍﻓﺮﺍﻁ
ﺩﺭ " ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ " ؟ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ "ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ " ؟ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺩﺭ "ﺯﯾﺮ ﭘﺎ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻦ
ﺣﻘﻮﻕ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ " ؟ ... ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ "ﺑﯿﻤﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ
ﺧﻮﺩ " ؟ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ " ﺍﺭﺿﺎ ﻫﻮﺱ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ
ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﺧﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﻔﻬﻤﻨﺪ " ؟ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ
" ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻇﻠﻢ " ؟ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ " ﺍﺳﺘﺜﻤﺎﺭ " ؟ ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ "ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﯼ " ؟
ﺗﻔﺮﯾﻂ ﺩﺭ " ﮐﺸﺘﺎﺭ " ؟
ﺳﻮﻣﺎً ﻣﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺭﻭﺯﺍﻧﮥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺪﯾﻮﻥ
ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﻭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﺪﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ
ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ " ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ " ﯾﺎ "ﺗﻔﺮﯾﻄﯽ " ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ
ﻭﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﻩ
ﺩﺍﺭﯼ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ ﻣﯿﻨﺎﻣﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺑﺮﺩﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻟﺰﻭﻣﺎً ﺑﻪ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺑﺴﺖ. ﺯﻣﺎﻧﯽ
ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥِ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽِ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﯾﺎ ﺯﻧﺎﻥ
ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ ﻣﯿﻨﺎﻣﯿﺪﻧﺪ . ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ
ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋﺍﺩﯼ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ
ﻣﯿﻨﺎﻣﯿﺪﻧﺪ . ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺍﯼ ﺣﻖ ﻣﯿﺠﻨﮕﯿﺪﻧﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ ﻣﯿﻨﺎﻣﯿﺪﻧﺪ ... ﭘﺲ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﯿﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ
ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺭﺍ " ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ
ﺗﻔﺮﯾﻂ " ﺑﻨﺎﻣﯿﺪ .
ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ... ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ
ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ، ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﺟﺎﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ
ﺧﻮﺵ ﻭ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻟﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺳﻮﺩﮔﯽ ﻭﺟﺪﺍﻥ
ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ ... ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻭ ﻋﯿﺐ ﺩﺍﺭﺩ : ﺁﺩﻡ ﺍﻓﺴﻮﺱ
ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ
ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺑﺎﻡ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯿﺰﻧﯿﺪ، ﺑﻠﮑﻪ
ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺑﯿﺪﻓﺎﻉ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ !
ﺑﺎ ﺍﺭﺍﺩﺕ، ﯾﮏ " ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ " ﯾﺎ " ﺗﻔﺮﯾﻄﯽ " ﺩﯾﮕﺮ