چرا نباید لبنیات مصرف کنیم؟

نقل قول از دکتر زرین آذر:

چرا نباید لبنیات مصرف کنیم؟

نه تنها دلیلی برای مصرف لبنیات نمی بینم بلکه مصرفش مضر است. اولین کاری که من می کنم زمانی که هر بیماری به مطب من می آید یا می خواهد با من کار کند. اوّلین توصیه ام این است که بلافاصله شیر و موادلبنی را کنار بگذارند. برای اینکه شیر برای بدن بسیار محرک و آلرژی زا تر است حتی نسبت به گوشت بیشتر.

گوشت که در حال حاضر مشکلات خودش را دارد. ولی شیر مشکلات بسیاری دارد، نه تنها مشکلات گوشت را از نظر تغذیۀ غلط دامها، از نظر طرز نگهداریِ غیر سالم دام ها ، از نظر اضافه شدن استروئیدها و انواع و اقسام آنتی بیوتیک هایی که در شیروجود دارد . شیر نه تنها این مسائل را دارد بلکه چیزهای بیشتری هم دارد.

خیلی ساده اگر دوباره به طبیعت مراجعه کنیم، میبینیم که هر موجودی در طبیعت تا یه دورۀ خاصی شیر میخورد و اونم دورۀ نوزادی اش است. انسان نیز تا 2 سالگی از شیر مادر استفاده می کند. آیا طبیعت نمیفهمیده؟ که اگر قرار بود به شیر خوردن ادامه دهیم، شیر مادرمان که بهترین منبع شیر هست، حتماً ادامه پیدا می کرد. این طبیعت هوشمند در بدن ما بلافاصله آن آنزیمی را که قند شیر را میشکند و تجزیه میکند را بعد از دو سالگی قطع می کند و از همان جا است که خیلی ها به این قند شیر آلرژی دارند و حساس هستند، چون نمی توانند هضمش کنند، چون آن آنزیم وجود ندارد و نتیجه اش این می شود که دچاره نفخ و گاز می شوند. بعد به آنها توصیه میکنند که چی؟ بروید و آنزیمش را به طور مصنوعی بخورید که بتوانید شیر را هضم کنیم. چرا؟ اگر طبیعت به من گفته نخور، چرا من باید بخورم. و علاوه بر این شیر هر مادری برای کودک خودش بهترین شیر است. من قرار نیست شیرِ گاو بخورم، شیرِ گاو برای گوساله خیلی خوب است ولی برایِ من خوب نیست. غذایِ من شیر نیست، غذایِ من شیرِ گاو نیست.

اگر بخواهم خیلی علمی تر صحبت کنم، می توانم ساعت ها راجع به شیر برایتان صحبت کنم. دلیل اینکه طبیعت نخواسته است که من و شما بعد از 2 سالگی از شیر استفاده کنیم به دلیل ترکیبات خاصیِ است که در شیر وجود دارد. فاکتورهای رشدی که در درون شیر وجود دارد برایِ رشدِ بچه لازم است، ولی بعد از سن 2 سالگی برایِ من و شما نه تنها لازم نیست بلکه زیان آور است. چرا؟ چون به تولیدِ سلول هایِ سرطانی کمک می کند، به رشدِ سلول هایِ سرطانی کمک می کند. درحال حاضر تحقیقات بسیار زیادی انجام شده که در آنها گفته می شود کسانی که دیابت نوع اول دارند، در حقیقت در این بیماری ها، شیر دخالت هایی دارد. مصرف شیر گاو در آنها دخالت هایی دارد.

مسئلۀ دیگری که در مورد شیر است با پاستوریزه کردن و هموژنیزه کردن که یک پروسۀ کلی است که در آن کلیِ تغییراتِ شیمیایی و تغییرات مواد غذایی روی می دهد که بعد نمیدانم از آن شیر چی باقی می ماند و بعد به آن مکمل اضافه می کنند. ویتامینِ "دی" می زنند، که بتواند قابلِ خوراک بشود!!!

میدانید که پروتئین هایِ حیوانی، بدن را اسیدی می کنند. بدن انسان باید اندکی آلکالی یا بازی باشد. وقتی بدن اسیدی می شود، این بدنِ هوشمند برایِ اینکه این محیط را برایِ فعل و انفعالات و در حقیقت سوخت و ساز و فونکسیونی که اُرگانهایِ مختلف بدن دارند، مساعد کند، چکار می کند؟

از اُستخوانها، کلسیم را استخراج می کند که واردِ خون کند که محیط رو آلکالی بکند. چرا؟ چون کلسیم آلکالی کنندۀ بسیار خوبی هست و در عین حال راحت ترین وسیله است که بدن در اختیارِ دارد که بتواند از اُستخوانها، کلسیم را بیرون بیاورد و در خون قرار دهد و بعد از طریق کلیه دفع شود.

بنابراین این بحث که شیر برای ِکلسیم و برایِ پوکیِ استخوان خوب است، نه تنها افسانه ای بیشتر نیست بلکه کلاً متضاد است. یعنی هر چه فردی بیشتر شیر می خورد یا بیشتر مواد حیوانی مصرف می کند، بیشتر خطر ابتلا به پوکیِ اُستخوان را خواهد داشت.

آمار این قضیه را به ما نشان می دهد، نیازی نیست که به حرف من یا دیگران گوش بِدهید. آمار کاملاً نشان می دهد؛ امروزه به وضوح در کشورهایی که بیشترین میزان مصرف محصولات لبنی را دارند مثل کشورهای اسکاندیناوی، بیشترین میزان پوکی استخوان در آنها دیده می شود.